Όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τις φόλες
Οι δηλητηριάσεις κατοικίδιων ζώων (αδέσποτων ή ακόμα και δεσποζόμενων) αποτελούν ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο θέμα που απασχολεί κυρίως τους λάτρεις των ζώων, αλλά ως σύμπτωμα μιας κοινωνίας σε ηθική και πολιτισμική κρίση θα έπρεπε να απασχολεί τους πάντες.
Οι φόλες τείνουν να είναι πιο συχνές λίγο πριν το καλοκαίρι, ιδιαίτερα σε τουριστικές περιοχές, αλλά και με το πέρας του καλοκαιριού. Οι ασυνείδητοι, επιλέγουν να επιτελέσουν την βάρβαρη και απάνθρωπη πράξη τους, ώρες πρωινές η πολύ βραδινές προκειμένου να μην γίνουν αντιληπτοί, και φυσικά η φαντασία και ευρηματικότητα τους ξεπερνά κάθε λογική.
Σε περίπτωση δηλητηρίασης, το πόσο γρήγορα θα δράσουμε είναι υψίστης σημασίας. Τα πρώτα λεπτά είναι κρίσιμα και καθοριστικά για την σωτηρία του ζώου.
Καθώς λοιπόν, με την αύξηση των κρουσμάτων είναι πολύ πιθανό ο οποιοσδήποτε από εμάς να έρθει αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, θεωρήσαμε χρήσιμο με αυτό το άρθρο να σας ενημερώσουμε για το τι μπορείτε να κάνετε. Έστω και μια ζωή να μπορέσουμε να σώσουμε, είναι πολύ σημαντικό! Το οφείλουμε σε όλες τις ανυπεράσπιστες ψυχές που κάποιο ανθρώπινο χέρι όρισε την δυσάρεστη και δύσκολη μοίρα τους.
Τι είναι φόλα;
Φόλα θεωρούμε οποιοδήποτε δηλητήριο αναμιχθεί με λιχουδιά που αρέσει στα ζώα πχ κιμά, λουκάνικο, μπριζόλα κτλ. Συνήθως το δηλητήριο είναι οργανοφωσφορικό λίπασμα, ποντικοφάρμακο, σαλιγγαρόσκονη, βαρφαρίνη, αντιψυκτικό αλλά ακόμα και καρφιά και τριμμένα γυαλιά.
Τα συμπτώματα
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που παρουσιάζει ένα δηλητηριασμένο ζώο είναι, να πέσει κάτω, να έχει σπασμούς ή έντονο τρέμουλο, υποθερμία, ακαμψία στα πόδια, να βγάζει αφρούς ή έντονα σάλια, αίμα στη μύτη, στον πρωκτό ή στο στόμα, να δυσκολεύεται να αναπνεύσει, να έχει διάρροια, εμετό, ή να πέσει σε κώμα. Επίσης, συνήθως η κόρη του ματιού συστέλλεται.
Προσοχή όμως! Υπάρχουν κάποια ήδη ποντικοφαρμάκων που μπορεί να μην παρουσιάσουν άμεσα συμπτώματα στο ζώο. Εν τέλει το ζώο μετά από αρκετές μέρες καταλήγει από εσωτερική αιμορραγία. Για αυτό, αν παρατηρήσετε οποιαδήποτε αλλαγή στο ζώο (αλλαγή διάθεσης, υπνηλία, άρνηση νερού/φαγητού) επισκεφτείτε άμεσα τον κτηνίατρο.
Τι κάνουμε;
Με την κατανάλωση της φόλας έχουμε πολύ λίγο χρόνο να αντιδράσουμε. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, είναι να προκαλέσουμε στο ζώο εμετό. Το πιο απλό σκεύασμα είναι το αλατόνερο, με αναλογία ένα μέρος αλάτι και τρία μέρη νερό. Καθώς το ζώο δεν θα το πιεί μόνο του, θα πρέπει να χορηγήσουμε το αλατόνερο με σύριγγα. Η χορήγηση γίνεται μέχρι να προκληθεί εμετός. Αν τελικά το ζώο κάνει εμετό και δούμε ότι έχει αποβάλλει τις επικίνδυνες ουσίες (ουσίες χρώματος μπλε η ροζ είναι συνήθως ποντικοφάρμακο ή λίπασμα), τότε πολύ πιθανό και να έχει γλυτώσει τον θάνατο. Εννοείται πως μετά το μεταφέρουμε στον κτηνίατρο!
Αν το ζώο έχει έντονους σπασμούς, τότε η χορήγηση αλατόνερου από το στόμα, ενδέχεται να προκαλέσει πνιγμό. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια ειδική ένεση (filtalon). Καλό είναι όμως να έχουμε μαζί μας και μια ένεση ατροπίνης την οποία την χορηγούμε αμέσως μετά το εμετικό. Αν δούμε αμέσως μετά την ένεση ατροπίνης το ζώο να μην βελτιώνεται αλλά αντιθέτως να χειροτερεύει, τότε χορηγούμε και μια ένεση αδρεναλίνης. Όμως και πάλι, θα πρέπει να σπεύσουμε άμεσα στον κτηνίατρο, προκειμένου το ζώο να λάβει την καλύτερη περίθαλψη και θεραπεία.
Αν υποψιαζόμαστε πως το ζώο έχει καταναλώσει γυαλί ή καρφιά, είναι λάθος να του χορηγήσουμε αντιεμετικό. Σε αυτή την περίπτωση επιβάλλεται η άμεση μεταφορά του ζώου στον κτηνίατρο.
Τώρα τελευταία ακούμε όλο και πιο συχνά για περιστατικά εισπνεόμενης φόλας. Όμως επιστημονικά δεν έχει αποδειχθεί η ύπαρξη κάποιας χημικής ουσίας που μπορεί να προκαλέσει με την εισπνοή τον θάνατο του ζώου, εκτός και αν είναι κάποιο εισπνεόμενο αναισθητικό. Είναι άγνωστο λοιπόν τι ουσία είναι αυτή και πώς μπορεί να δράσει.
Σε κάθε περίπτωση, αν πιστεύετε πως το κατοικίδιο σας, ή ένα αδέσποτο ζωάκι έχει καταναλώσει φόλα, σας συστήνουμε να επικοινωνήσετε άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη με ένα κτηνίατρο, ο οποίος είναι και ο μόνος ειδικός για να μας συμβουλέψει πώς θα ενεργήσουμε, αφού αξιολογήσει τα συμπτώματα. Ας μην ξεχνάμε πως τα συμπτώματα της φόλας είναι κοινά και με άλλες ασθένειες, και είναι πραγματικά κρίμα από αμέλεια να προκαλέσουμε κακό στο ζώο που προσπαθούμε να βοηθήσουμε. Καλό θα ήταν επίσης, να μαζέψετε προσεκτικά την ουσία που κατανάλωσε το ζώο, προκειμένου να μην κινδυνέψει και κάποιο άλλο, και εν συνεχεία να ενημερώσετε το αστυνομικό τμήμα της περιοχής σας.
Δυστυχώς κανένας ιδιοκτήτης δεν μπορεί να νιώθει σίγουρος πως το ζώο του δεν θα καταναλώσει φόλα. Ιδιαίτερα τα λαίμαργα ζώα, που έχουν την τάση να «χτενίζουν» το έδαφος κατά τη βόλτα τους, κινδυνεύουν φυσικά περισσότερο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως ο ιδιοκτήτης θα έπρεπε να βγάζει βόλτα τον σκύλο του πάντα με φίμωτρο.
Τι κάνω αν γίνω μάρτυρας σε περιστατικό φόλας;
Η φόλα θεωρείται κακοποίηση και αποτελεί ποινικό αδίκημα. Για αυτό κάθε παραβάτης διώκεται αυτεπάγγελτα σύμφωνα με τον ν.4039/2012. Αν γίνετε μάρτυρας σε περιστατικό φόλας, μπορείτε να κινηθείτε νομικά, ακόμα και αν το ζώο δεν επέζησε. Για αυτό τον λόγο είναι χρήσιμο να έχετε κρατήσει δείγμα της φόλας που κατανάλωσε το ζώο, το οποίο θα πρέπει να αποσταλεί για τοξικολογική ανάλυση. Το δείγμα θα αποτελέσει και αποδεικτικό στοιχείο. Σε κάθε περίπτωση επισκεφτείτε το πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα επιμένοντας να καταγραφεί το συμβάν ή ακόμα και τον Δήμο για να αναφέρετε το περιστατικό.
Αντίστοιχα αν κάποιος γείτονας απειλήσει να ρίξει φόλα στη περιοχή, ανέφερε άμεσα το περιστατικό στο Αστυνομικό Τμήμα αλλά και στο Φιλοζωικό Σωματείο της περιοχής σας.
Τέλος, αν υποψιάζεστε πως κάποιο άτομο μπορεί να βάζει φόλες, την επόμενη φορά που θα το δείτε, απαιτήστε ευγενικά να παραμείνει παρόν καθώς τα αδέσποτα τρώνε. Όλοι μαζί μπορούμε να ελέγξουμε την σίτιση των αδέσποτων της γειτονιάς μας και να τα προστατέψουμε.
Μην κλείνετε τα μάτια σας σε περιστατικά κακοποίησης ζώων. Είναι ευθύνη όλων μας να τα προστατέψουμε!
Comentários