Πολύχρωμες εκπλήξεις | Τα λουλούδια του χειμώνα στο Μαραθώνα

Το τέλος του φθινοπώρου έχει πάντα τόνο μελαγχολικό, καθώς η φύση μπαίνει σιγά σιγά στο πιο ήσυχο χειμώνα. Παρόλα αυτά, κάποια φυτά βρίσκουν τώρα ευκαιρία να ανθίσουν, χαρίζοντας χρώμα και άρωμα στην φύση της περιοχής μας. Ας τα γνωρίσουμε από κοντά.

Νάρκισσος ο Πεπαλαιωμένος

Πρώτος και καλύτερος ο Νάρκισσος ο Πεπαλαιωμένος (Narcissus obsoletus Haw.), που ανθίζει ακόμα και από τα τέλη Οκτώβρη και όλο το Νοέμβρη. Ανήκει στις Αμαρυλλίδες και είναι ο άγριος πρόγονος των Νάρκισσων που είχαν οι παλιές αυλές, τα γνωστά Μανουσάκια.

Το όνομά του έχει μεγάλη ιστορία, καθώς ο Νάρκισσος στη μυθολογία ήταν ο νέος που πέθανε στον Ελικώνα Βοιωτίας καθώς θαύμαζε το πρόσωπό του στο νερό μιας πηγής. Η μυρωδιά των ανθισμένων του φυτών είναι μοναδική και μεθυστική. Άλλωστε εκεί ίσως προέρχεται και η «νάρκη», συνθετικό του ονόματός του.

Ανθισμένοι Νάρκισσοι (Narcissus obsoletus) στο Μαραθώνα

Θα το συναντήσουμε σε θαμνώνες, φρύγανα και πευκοδάση, σε όλη την περιοχή του Μαραθώνα, της Πεντέλης και της Ανατολικής Αττικής. Το άρωμά του προσελκύει πλήθος πεταλούδων, άγριων μελισσών και άλλων εντόμων, σε μία εποχή του χρόνου που τα ανθισμένα φυτά σπανίζουν.

Νάρκισσοι (Narcissus obsoletus)

Κρόκος ο Εσχαρωτός

Ένα ακόμα λουλούδι που κάνει αισθητή την παρουσία του το Νοέμβριο είναι και ο Κρόκος ο Εσχαρωτός (Crocus cancellatus subsp. mazziaricus Herb.). Το όνομά του προκύπτει από τους δικτυωτούς χιτώνες που έχουν οι βολβοί του. Σύμφωνα με τη μυθολογία, Ο Κρόκος μεταμορφώθηκε στο φυτό που είναι σήμερα από τον θεό Ερμή ο οποίος τον σκότωσε κατά λάθος σε αγώνες δισκοβολίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Όμηρος περιγράφει με αυτό το χρώμα του ήλιου που ανατέλλει, ονομάζοντας την αυγή «κροκομαντούσα».

Τα μοναδικά χρώματα του Κρόκου Crocus cancellatus

Ο Κρόκος ο εσχαρωτός (το υποείδος mazziaricus) είναι είδος Μεσογειακό, με εξάπλωση σε Νότια Βαλκάνια, Ελλάδα και Νότια και Δυτική Τουρκία. Θα το συναντήσουμε σε μεγάλους αριθμούς σε όλη την περιοχή του Μαραθώνα, Γραμματικού, Νέας Μάκρης και πρόποδες Πεντέλης, σχηματίζοντας πολλές φορές ένα πανέμορφο γαλάζιο βραχώδες δάπεδο στα ξέφωτα θαμνώνων και πευκοδασών.

Ανθισμένοι Κρόκοι στο πευκοδάσος του Σχινιά

Οι σκουρόχρωμες γραμμές ξεκινούν από την βάση του λεπτού λαιμού και καταλήγουν στην άκρη των πετάλων, δίνοντας έναν μοναδικό χαρακτήρα στην μορφή του άνθους. Είναι εξαιρετικό μελισσοκομικό φυτό, πολύ συχνά θα δούμε μέλισσες να συλλέγουν γύρη από τους ανθισμένους κρόκους. Είναι ο πρώτος φθινοπωρινός κρόκος που ανθίζει στα μέρη μας και διατηρεί την ανθοφορία του μέχρι το Δεκέμβρη.

Μία υπενθύμιση: Δεν κόβουμε ποτέ τα άγρια αυτοφυή φυτά ή τα άνθη τους, για να τα φέρουμε στο βάζο του σπιτιού μας. Ανήκουν στη φύση και τους κατοίκους της, και αποτελούν άρρηκτο κρίκο της αλυσίδας της ζωής για πολλούς οργανισμούς. Μπορούμε να τα φωτογραφίσουμε, ακόμα και με ένα κινητό (αν μάλιστα βάλουμε και αυτόματη macro ρύθμιση) και να τα μοιραστούμε με τους φίλους μας στο διαδίκτυο. 
 
Σίγουρα έτσι θα το γνωρίσουν και θα το θαυμάσουν περισσότεροι!

Σπύρος Σκαρέας

Γεωπόνος M.Sc.